Venice Beach - The Sidewalk Café

Vanochtend de koffers gepakt uitgecheckt en met de auto op naar Venice Beach, we waren er lekker op tijd uurtje of 9. Omdat we vroeg waren konden we de auto op een parkeerplaats op het strand parkeren.  Eerst lekker ontbeten bij The Sidewalk Café een terrasje aan de Ocean front walk. Volgens the New Times Magazine is The Sidewalk Café “the best place to people watch on Venice Beach”. Nou dat klopt als een bus je hebt echt een fantastisch mooi uitzicht op alle mensen die voorbij lopen, op verkopers die hun kraampje opbouwen en andere mensen die hun showtje opvoeren. Mega relaxed sfeertje hangt hier een mengelmoes van pensionadas, surfers, skaters, oude hippies, excentriekelingen en andere rariteiten.

Wat er voor ons afspeelt is moeilijk te beschrijven, net of je midden in een aflevering van Benidorm Bastards bent beland met een vleugje paradijsvogels en een toefje koot en de bie. Je zou hier makkelijk de hele dag kunnen blijven zitten zonder je ook maar een moment te vervelen. Terwijl we hier zo zitten staat er een wonderlijke man met een bezemsteel met een stuk oranje zeil er aan, hoedje op zijn hoofd met daarop een mandje met daarin weer een opblaasbare strandbal. 

Ik weet het, bij mij ontging in het begin ook de logica van dit alles maar later in dit verhaal wordt in één keer alles duidelijk. In het begin staat hij wat mee te dansen op de muziek die 3 meter verderop weer wordt gemaakt door een gitarist van 65 die nog steeds hoop heeft op die grote doorbraak. Nadat de gitarist zijn liedjes heeft gespeeld besluit de man dat het weer ff genoeg is geweest en duikt onder zijn zeil en gaat liggen, en nu komt dus die bal mooi van pas daar kan hij met zijn hoofd lekker op gaan liggen.